Μία Παγκόσμια κρίση αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα. Μία πρωτοφανή κρίση για τα σημερινά «δεδομένα» διαβίωσης. Στο επόμενο χρονικό διάστημα, λαοί και κυβερνήσεις, θα κλιθούν να λάβουν αποφάσεις που όμοιές τους έχουν να ληφθούν εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Αποφάσεις που θα αλλάξουν το παγκόσμιο τοπίο όπως το γνωρίζαμε. Όλα θα αλλάξουν. Τίποτα δεν θα είναι το ίδιο. Αρκετοί, έως πολλοί είναι αυτοί πλέον που ψελλίζουν τον όρο επανεκκίνηση. Αυτή την έννοια, σκέψη, απόφαση θα προσπαθήσουμε να αναλύσουμε, όσο μπορούμε παρακάτω. Επίσης, θα δούμε και κάποια άλλα «νέα»δεδομένα, κυρίως αυτό της υγειονομικής περίθαλψης.
Τελικά, αποδείχθηκε πόσο ευάλωτη ήταν η παγκόσμια κοινότητα σε μία πανδημία. Δεν είναι η ώρα να δούμε «πως και από ποιον» προκλήθηκε. Σύντομα θα φανεί και αυτό θα γίνει γιατί οι νέοι παίκτες της παγκόσμιας σκακιέρας, θα ενοχοποιήσουν όλους τους πρεσβύτερους, με σκοπό φυσικά την ανάληψη της παγκόσμιας εξουσίας.
Μπροστά λοιπόν στην λαίλαπα της πανδημίας, φυσικά και πρέπει να ληφθούν μέτρα καταπολέμησής της. Φυσικά και θα πρέπει να υπάρχει ένα δυνατό σύστημα υγειονομικής περίθαλψης, το οποίο να μπορούν να εμπιστεύονται οι πολίτες. Πολλά τα έκτακτα μέτρα που λαμβάνονται από τις κυβερνήσεις. Βραχυπρόθεσμα βέβαια, αλλά ουδέ μονιμότερο του προσωρινού. Μέτρα πρωτόγνωρα, που μόνο σε πειράματα θα μπορούσαμε να τα δούμε. Αυτή τη στιγμή, πολλοί λαοί συμμετέχουν σε ένα παγκόσμιο πείραμα. ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ. ( Όχι πως δεν είναι ένα σωστό μέτρο αποφυγής διασποράς της πανδημίας) Εργαζόμαστε από το σπίτι, σπουδάζουμε, αγοράζουμε, πληρωνόμαστε, επικοινωνούμε κλπ. Αναρωτιέμαι αν σε κανονικές συνθήκες διαβίωσης, τούτο θα ήταν αποδεκτό από πολίτες και κυβερνήσεις. Όχι βέβαια πως «μερικές» δε θα το ήθελαν.
Στον πόλεμο χρησιμοποιούνται όλα τα όπλα που διαθέτουν οι στρατοί για να νικήσουν τον εχθρό. Σε αυτή την μάχη εναντίον της πανδημίας, δεν είναι καθόλου δύσκολο να ληφθούν μέτρα που θα περιορίζουν την ελευθερία των πολιτών, με πρόσχημα πάντοτε την δημόσια υγεία και το παγκόσμιο καλό. Δεν γνωρίζω με ποιο τρόπο ( σίγουρα υπάρχουν πολλοί) θα μπορούν οι κυβερνήσεις να ελέγχουν και να γνωρίζουν εκ των προτέρωv την υγεία του καθενός. Με αυτό τον τρόπο θα μπορούν να περιορίσουν ή και να ελαχιστοποιήσουν οποιαδήποτε έξαρση ιών. Αυτό είναι το καλό σενάριο. Ιδίως όταν ανταλλάσσονται και πληροφορίες μεταξύ των κρατών, ώστε να υπάρχει ακόμη μεγαλύτερη και καλύτερη αντιμετώπιση οποιασδήποτε απειλής. Στην αντίπερα όχθη όμως, το σενάριο είναι εφιαλτικό. Χειραγώγηση λαών, παύση κάθε έννοιας δημοκρατίας. Θα είναι πολύ εύκολο πλέον να αγοράζουμε αυτά που «πρέπει», να πιστεύουμε σε αυτά που πρέπει, να δαπανούμε σε αυτά που πρέπει, να εμπιστευόμαστε αυτά που πρέπει. Πείτε ποια κυβέρνηση δεν θα ήθελα ένα τέτοιο μοντέλο διακυβέρνησης. Φυσικά ΟΛΑ για την υγεία των πολιτών.
Επανεκκίνηση του πλανήτη.
Αν μιλούσαμε μόνο για την χώρα μας, τότε τα δεδομένα θα ήταν εντελώς διαφορετικά. Ετσι κι αλλιώς, επανεκκίνηση της Ελληνικής οικονομίας έχουμε δει πολλές φορές και για διαφορετικούς λόγους πάντοτε.
Σήμερα όμως, η παγκόσμια κατάσταση είναι εντελώς διαφορετική. Το ακολουθούμενο κραχ, είναι αναπόφευκτο, από την πρωτόγνωρη και δύσκολα αντιμετωπίσιμη για τον κόσμο, παγκόσμια κατάσταση. Πόσα εκατομμύρια ανέργων θα γεννηθούν; Πόσες επιχειρήσεις θα αναγκαστούν να αναστείλουν τις εργασίες τους;
Ας μείνουμε εντός των πυλών και μόνο στον κλάδο του τουρισμού. Εκατοντάδες χιλιάδες οι επιχειρήσεις στην Ελλάδα, με χιλιάδες χιλιάδων εργαζομένων, βλέπουν μπροστά τους την οικονομική κατάρρευση, σε περίπτωση που η σημερινή κατάσταση συνεχιστεί ( που δυστυχώς θα συνεχιστεί). Σε όλα τα δελτία τύπου από τους επίσημους φορείς, ολοένα και περισσότερο ακούγεται η φράση, έχουμε πολύ δρόμο ακόμα μπροστά μας.
Ο πλανήτης μπαίνει σε ένα καινούργιο οικονομικό μοντέλο. Οι φτωχοί θα γίνουν φτωχότεροι και οι πλούσιοι, πλουσιότεροι με τα σημερινά δεδομένα. Θα υπάρχει πίεση των λαών στις κυβερνήσεις, γιατί πολύ απλά η πείνα θα θερίζει, τα εργατικά χέρια θα είναι εκατομμύρια και θα κάνουν ΤΑ ΠΑΝΤΑ για ένα κομμάτι ψωμί. Θα υπάρξουν επαναστάσεις, βία, σε πολλές χώρες.
Το κοντέρ έχει τερματίσει. Χρειάζεται μία επανεκκίνηση της παγκόσμιας οικονομίας με νέους όρους που θα εξυπηρετούν τον λαό, γιατί αυτός είναι η κινητήρια δύναμη των κρατών. Σήμερα όσο ποτέ άλλοτε επιβάλλεται η σεισάχθεια. Δεν είναι δυνατόν να ισχύσουν τα νέα δεδομένα με χρέη για τους πολλούς και απαλλαγή για τους λίγους. Δεν πρόκειται να «δουλέψει» ποτέ το συγκεκριμένο μοντέλο, γιατί απλά στηρίζεται σε λάθη του παρελθόντος. Λάθη και από τις δύο πλευρές.
Η ανθρωπότητα είναι μπροστά σε ένα μεγάλο δίλημμα. Θα ενωθεί με σκοπό την παγκόσμια αλληλεγγύη ή θα επιλέξει τον διαχωρισμό που θα οδηγήσει σε ακόμη χειρότερες καταστροφές στο μέλλον. Επιλέγοντας το πρώτο, έχουμε ελπίδα για ένα πραγματικά καλύτερο μέλλον. Γιατί δεν κληρονομούμε την Γη από τους προγόνους μας, αλλά την κληροδοτούμε στα παιδιά μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου